بعضی چیزها یاد گرفتنی نیستند.نمیتوانی با خواندن کتاب،کلاس رفتن یا در گفتگو با دیگران یاد بگیری…باید حداقل یک بار آنها را زندگی کنی تا بفهمیشان…ولی زندگی از دست رفته فرصت دوباره به کاربستن این تجارب در زمان مناسب را به تو نمیدهد.نتیجه را در همان زمان تجربه کردن نیازش داری ولی موقعی به آن دست پیدا میکنی که دیگر کاربردی برایت ندارد.هزینه هایش را پرداخته ای ولی دورانش برای تو گذشته و شاید هرگز دوباره در چنان موقعیتی قرار نگیری!!! به درد دیگری هم نمیخورد…چون او هم باید یکبار زندگی کند تا یاد بگیرد.روضه خواندن هم بی فایده است.بازی ناجوانمردانه ای که در آن طبیعت بشری ات همیشه به تو سور میزند و تو همیشه سور میخوری…
abolbashar 